شیمی پیام نور
الکتروفورز اولین بار در سال 1937توسط یک شیمیدان سوئدی به نام تیسلیوس که بر روی پروتئین های سرم کار می کرد معرفی شد. در آن زمان به این کار روش مرز متحرک گفته می شد. در این روش مولکول ها ر اباید باردا

الکتروفورز اولین بار در سال 1937توسط یک شیمیدان سوئدی به نام تیسلیوس که بر روی پروتئین های سرم کار می کرد معرفی شد.

در آن زمان به این کار روش مرز متحرک گفته می شد.

در این روش مولکول ها ر اباید باردار کرد تا بر اساس میزان حرکتشان در یک میدان الکتریکی از هم جداشوند.در این صورت یون های مثبت به سمت الکترود منفی (کاتد) و یون های منفی به سمت الکترود مثبت (آند) مهاجرت می کنند.مولکول های بی بار هم بی حرکت باقی می مانند.بار بیشتر و اندازه کوچکتر منجر به مهاجرت سریع تر میشود.

در الکتروفورز نیاز به یک بافر داریم که در بستر جامد مانند کاغذ ویا ژل نیمه جامد نگه داشته می شود و باعث رسانایی جریان الکتریکی که توسط ولتاژخارجی اعمال می شود,می گردد.

مهم ترین روش های باردارکردن:استفاده از اسیدها و بازها,حلال های قطبی برای تفکیک یون ها,تشکیل پیوندهیدروژنی,قطبی شدن و تشکیل زوج یون

کاربرد اصلی الکتروفورز در جداسازی ,ایزوله کردن و خالص سازی مقادیر کم ترکیبات است.برای مقایسه سیستم های مختلف این تکنیک از تحرک یونی استفاده می کنند.

انواع روش های الکتروفورز تا کنون به ثبت رسیده که اگر تمایل دارید میتونم اطلاعات

بیش تری در این زمینه در اختیارتون بذارم.