دوهفته بعد از شروع ترم


قبل از میان ترم



زمان امتحانات میان ترم



بعد از امتحانات میان ترم



اطلاع از برنامه پایان ترم



6 روز به امتحانات پایان ترم



5 روز به امتحانات پایان ترم



4 روز به امتحانات پایان ترم



3 روز به امتحانات پایان ترم



2 روز به امتحانات پایان ترم



1 روز به امتحانات پایان ترم



شب قبل از امتحان



1 ساعت قبل از امتحان



زمان امتحان 



هنگام خروج از سالن برگزاری امتحان



بعد از امتحان



و دوباره ...

جواب يك دانشجوی دانشگاه واشينگتن به يک سؤال امتحان شيمی آنچنان جامع و کامل بوده که توسط پروفسورش در شبکهء جهانی اينترنت پخش شده و دست به دست ميگرده خوندنش سرگرم‌کننده است .

پرسش: آيا جهنم اگزوترم (دفع‌کنندهء گرما) است يا اندوترم (جذب‌کنندهء گرما)؟

اکثر دانشجويان برای ارائهء پاسخ خود به قانون بويل-ماريوت متوسل شده بودند که می‌گويد حجم مقدار معينی از هر گاز در دمای ثابت، به طور معکوس با فشاری که بر آن گاز وارد می‌شود متناسب است. يا به عبارت ساده‌تر در يک سيستم بسته، حجم و فشار گازها با هم رابطهء مستقيم دارند.

اما يکی از آنها چنين نوشت:

اول بايد بفهميم که حجم جهنم چگونه در اثر گذشت زمان تغيير می‌کند. برای اين کار احتياج به تعداد ارواحی داريم که به جهنم فرستاده می‌شوند. گمان کنم همه قبول داشته باشيم که يک روح وقتی وارد جهنم شد، آن را دوباره ترک نمی‌کند.
پس روشن است که تعداد ارواحی که جهنم را ترک می‌کنند برابر است با صفر.
برای مشخص کردن تعداد ارواحی که به جهنم فرستاده می‌شوند، نگاهی به انواع و اقسام اديان رايج در جهان می‌کنيم. بعضی از اين اديان می‌گويند اگر کسی از پيروان آنها نباشد، به جهنم می‌رود. از آن جايی که بيشتر از يک مذهب چنين عقيده‌ای را ترويج می‌کند، و هيچکس به بيشتر از يک مذهب باور ندارد، می‌توان استنباط کرد که همهء ارواح به جهنم فرستاده می‌شوند.
با در نظر گرفتن آمار تولد نوزادان و مرگ و مير مردم در جهان متوجه می‌شويم که تعداد ارواح در جهنم مرتب بيشتر می‌شود. حالا می‌توانيم تغيير حجم در جهنم را بررسی کنيم: طبق قانون بويل-ماريوت بايد تحت فشار و دمای ثابت با ورود هر روح به جهنم حجم آن افزايش بيابد. اينجا دو موقعيت ممکن وجود دارد:

۱ ) اگر جهنم آهسته‌تر از ورود ارواح به آن منبسط شود، دما و فشار به تدريج بالا خواهند رفت تا جهنم منفجر شود.
۲ ) اگر جهنم سريعتر از ورود ارواح به آن منبسط شود، دما و فشار به تدريج پايين خواهند آمد تا جهنم يخ بزند.

اما راه‌حل نهايی را می‌توان در گفتهء همکلاسی من ترزا يافت که می‌گويد: «مگه جهنم يخ بزنه که با تو ازدواج كنم!» از آن جايی که تا امروز اين افتخار نصيب من نشده است (و احتمالاً هرگز نخواهد شد)، نظريهء شمارهء ۲ اشتباه است: جهنم هرگز يخ نخواهد زد و اگزوترم است.

تنها جوابی که نمرهء کامل را دريافت کرد، همين بود.

البته دوستان مستحضر هستند که اگه امتحانای ما تستی نبود ما هم کم از این بچه ها با این پاسخ ها نداریم!!!

بور

عنصر شیمیایی با عدد اتمی ۵ و جرم اتمی ۱۰.۸۱ گرم که در گروه سوم اصلی (۱۳) جدول تناوبی قرار می گیرد.
خواص:
بور بلورین به رنگ خاکستری بوده و درجۀ سختی آن در مقیاس موس ۹.۳ است. چگالی آن ۲.۳۴ و نقطۀ ذوبش تقریباً ۲۰۷۵ درجۀ سانتیگراد می باشد. بور در دمای معمولی رسانای ضعیف جریان برق است و قابلیت رسانایی آن با افزایش دما بیشتر می شود. از این نظر بور شبیه سیلیسیم و ژرماتیم بوده و مانند این عناصر یک نیمه رسانا به شمار می آید. بور بی ریخت در دمای عادی نسبت به تمام واکنشگرهای شیمیایی به جزء .... های فوی ، مانند فلوئورونیتریک اسید غلیظ بی اثر است. بور در هوای سوخته و به بوریک اکسید B2O2 تبدیل می شود. واکنش بور با هالوژن ها منجر به تولید ترکیب هایی به فرمول BX3 می شود و همچنین با بسیاری از فلزها ترکیبات سخت و دیر ذوب به نام بورید تولید می کند. ساختمان شیمیایی بوریدها را نمی توان بر اساس نظریۀ عادی پیودند شیمیایی، توجیه کرد.
پیدایش:
بور در ساختمان ۱۷ کیلومتری پوستۀ زمین به مقدار 3 گرم در تن وجود دارد. این عنصر عمدتاً به صورت بوریک اسید و نمک های بورات یافت می شود. مهمترین بورات ها عبارتند از بوراکس (Na2B4O7.10H2O) ، کرنیت (Na2B4O7.4H2O) و کولمانیت(Ca2B6O11.5H2O)
تهیه:
عنصر بور معمولاً از کاهش بوریک اکسید به وسیلۀ منیزیم در دمای بالا تهیه می گردد: B2O2+3Mg ---> 2B+3Mgo این محصول رنگ قهوه ای دارد و بور بی ریخت نامیده می شود. بور خالص و بلورین را در صنعت از الکترلیز مخلوط مذاب پتاسیم کلرید، پتاسیم فلوئور و بورات و بورتریوکسید در دمای ۱۰۰۰ - ۶۵۰ درجۀ سانتیگراد تهیه می کنند.
برای ذوب کردن بور از بوتۀ گرافیتی استفاده می شود که همزمان آند را تشکیل می دهد. کاتد میلۀ آهنی می باشد که درون مذاب قرار می گیرد. بور حاصل دارای خلوص ۹۹% است. بور کاملاً خالص و بلوری را از کاهش بخارات بور تری کلرید به وسیلۀ هیدروژن و فوس الکتریکی تهیه می کنند. 2Bcl3+3H2--->2B+6Hcl
کابرد:
ایزوتوپ بور ۱۰ در راکتورهای هسته ای به عنوان مهار کنندۀ نوترون ها به کار می رود. در متالوژی فلزهای مس و نیکل و برخی آلیاژها از بور برای اکسیژن زدایی استفاده می کنند مقدار ۰.۰۰۱ الی ۰.۰۰۳ درصد بور در فولاد می تواند سختی آن را چندین برابر افزایش دهد.

هیدرروژن

هیدرروژن سبک ترین عنصر شیمیایی با عدد اتمی1 می باشد. ایرزوتپ های آن عبارتنداز:
پروتونیوم با عدد جرمی ۱ که ۹۹.۹۸۴%
دوتریم با عدد جرمی ۲ که ۰.۰۱۶%
و تریتیم با عدد جرمی ۳ که حدود۱۰-۱۰% که فراوانی این این عنصر را تشکیل می دهند

پ.ن:دوستان گفتند چرا مطلب نمیذاری دلم نیومد دلشونو بشکونم...

تجهیزات: کپسول آتش نشانی جهت ایمنی – بشر ۲۵ml  – آبفشان – عینک ایمنی – دستکش محافظ

مواد: پوشال چوبی، سدیم پروکسید (Na₂O₂) و آب

احتیاط (توجه): Na₂O₂ تقریبا مثل سدیم به طور خود به خودی با آب واکنش می دهد. Na₂O₂ و هیدروژن پر اکسید می توانند سبب سوختگی شوند و از تماس آن ها با پوست باید پرهیز نمود. در تمام مدت باید از عینک ایمنی و دستکش محافظ استفاده شود.

روش کار آزمایش: بشری را از تراشه های چوب یا پوشال های چوبی پر نمایید قبل از شروع آزمایش ۰٫۴ گرم Na₂O₂ را بر روی پوشال های چوبی بریزید. بلافاصله به وسیله پیست (آبفشان) چند قطره آب بر روی آن بیافزایید. آب به طور خود به خودی با Na₂O₂ واکنش نموده، پوشال های چوبی شروع به سوختن می نمایند. در اغلب موارد بشر می شکند.

توضیحات: Na₂O₂ یک اکسنده قوی است و غالبا به طور انفجاری با ترکیبات آلی اشباع نشده واکنش می دهد (همراه با افروختگی) در حضور مقدار کمی آبNa₂O₂ واکنش می دهد تا اکسیژن آزاد نماید.

Na₂O₂ + H₂O → 2NaOH + O

NaOH به عنوان کاتالیزور در یک مرحله حد واسط _H2O2 را تشکیل می دهد. به هر حال در دمای پایین Na₂O₂ با آب واکنش می دهد تا NaOH و H₂O₂ را تشکیل دهد.

Na₂O₂ + 2H₂O→ H₂O₂ +2NaOH

محدوده ی ph شناساگرهای مختلف در محیط اسیدی و بازی

برای مشاهده جدول به ادامه مطلب بروید.

برای مشاهده طالع خودتون به ادامه مطلب مراجعه کنید.

هر چند تیتراسیونهای غیر آبی ، اندازه گیری گونه‌ای را که در آب قابل تیتراسیون نیست، امکان پذیر می‌سازند، معایب چندی نیز در استفاده از آنها وجود دارد. معمولا حلالها ، گران و اغلب فرار و سمی‌اند. همچنین اکثر آنها ضرایب انبساط کاملا بزرگی دارند و کنترل بیشتری دمای واکنشگر برای جلوگیری از بروز خطاهای نامعین در اندازه گیری حجم لازم است. 

معرفهای PH یا شناساگرهای شیمیایی اسید و باز ، ترکیبات رنگی یا غیر رنگی آلی با وزن مولکولی بالا هستند که در آب یا حلال‌های دیگر به دو صورت اسیدی و بازی وجود دارند.
نگاه اجمالی 
بهترین شناساگرهای اسید - باز ، اسیدهای آلی ضعیف می‌باشند. شکل اسیدی شناساگر رنگ مشخصی دارد و در صورت از دست دادن پروتون ، به ترکیب بازی که دارای رنگ دیگری می‌باشد، تبدیل می‌شود. یعنی تغییر رنگ اغلب شناساگرها از محلول بستگی به تغییر شکل آنها دارد. با استفاده از شناساگرها می‌توان PH یک محلول را تعین کرد شناساگرهای مختلفی برای تعیین PH شناخته شده‌اند که هر یک در محدوده خاصی از PH تغییر رنگ می‌دهند. 
چگونگی تغییر رنگ یک شناساگر 
شناساگرها ، اسیدها یا بازهای ضعیفی هستند و چون اکثر آنها شدیدا رنگی هستند، در هر اندازه گیری PH چند قطره از محلول رقیق شناساگر کافی می‌باشد. شناساگرهای اسید - باز را معمولا به صورت HIn نشان می‌دهند.


فرم اسیدی HIn ↔ H+ + -In فرم بازی

(Ka = (H+)x(In-)/(HIn)



اگر محلولی شامل دو جزء رنگی A و B باشد، معمولا رنگ A در مخلوط وقتی توسط چشم انسان تشخیص داده می‌شود که شدت آن ، ده برابر بیشتر از شدت رنگ B باشد، چون شدت آن تابع غلظت است. بنابراین رنگ ترکیب اسیدی شناساگر زمانی قابل رویت است که :


(10In-) = (HIn) 

و رنگ و ترکیب بازی شناساگر زمانی قابل مشاهده است که:


(In-) = 10(HIn)

انتظار می‌رود وقتی که (In-) = (HIn) می‌باشد، رنگ شناساگر حد واسط بین دو رنگ باشد. در آن نقطه ویژه : 
Ka شناساگر برابر غلظت +H و PKa = PH است. در نتیجه PH ای که در آن یک شناساگر که PKa آن نزدیک PH نقطه هم‌ارزی تیتراسیون است، تغییر رنگ شناساگر در نزدیک نقطه تعادل ، امکان‌پذیر می‌باشد.

اهمیت استفاده از شناساگر مناسب در تیتراسیون 

با استفاده از انواع شناساگر ، می‌توان PH یک محلول را تعیین کرد. برای این کار لازم است محدوده PH تغییر رنگ شناساگر را بدانیم. در تیتراسیونهای اسید و باز هم لازم است که PKa شناساگر مورد استفاده به PH محلول مورد نظر نزدیک باشد، در غیر اینصورت آزمایش همراه با خطا خواهد بود. اگر شناساگر قبل از نقطه هم‌ارزی تغییر رنگ دهد، حجم نقطه پایان کمتر از نقطه هم‌ارزی (خنثی شدن اسید یا باز) است و اگر شناساگر بعد از نقطه هم ارزی تغییر رنگ دهد، حجم نقطه پایان بیشتر از نقطه هم ارزی است.

در برخی از موارد مخلوطی از دو یا چند شناساگر در یک تیتراسیون مصرف می‌شود تا تغییر رنگ مشخصی در نقطه پایان رخ دهد. بعنوان مثال می‌توان

متیلن آبی را با متیلن قرمز مخلوط کرده و یک شناساگر مخلوط بوجود آورد که در PH حدود 5.4 از بنفش به سبز تغییر رنگ می‌دهد. در این مورد ، متیلن

آبی حین تیتراسیون بدون تغییر رنگ می‌ماند. اما متیلن قرمز در PHهای ‌کمتر از حدود 5.4 قرمز و در PHهای بیشتر از حدود 5.4 زرد می‌باشد.

در PHهای ‌کمتر ، قرمز و آبی ترکیب شده و رنگ بنفش ایجاد می‌کنند و در PHهای بیشتر ، زرد و آبی ترکیب شده و رنگ سبز ایجاد می‌کنند. دیدن تغییر رنگ بنفش به سبز ، آسانتر از تشخیص تغییر رنگ قرمز به زرد در شناساگر متیلن سرخ تنهاشت.  

عشق نیز مانند تمام چیزهای دیگر این جهان بدون دست کم مقداری شیمی و فیزیک نمیتواند وجود داشته باشد. همانطور که یک بار دانشمندی با بد گمانی گفته بود، پیکان های کیوپید، خدای عشق، چنانچه ابتدا به ماده شیمیایی با نام غیررومانتیک و نه چندان خیال انگیز فنیل اتیل آمین آغشته نمی شد، هرگز موثر واقع نمی شد. بدون اکسی توسین نیز واکنش های بدن انسان هرگز به خلق تراژدی هایی همچون رمئو وژولیت نمی انجامید.

برای مشاهده بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید.

این روزها همه دنبال کتاب ریاضی 1 هستن شما چطور؟!؟

دانلود pdf

انیمشن جالب تعاملی آزمایش رادرفورد

دانلود