جراح مغز و اعصاب چه کسی هست ؟از بحران نفتی دهه ۱۹۷۰ میلادی که شک بزرگی را بر اقتصادهای پویای آن زمان برجای گذاشت تاکنون، بشر پیشرفت کرده و به دور از چاه های نفت دائماً به دنبال سوختی غیر فسیلی بوده تا بتواند آن را به راحتی تهیه کرده و جایگزین نماید. در این مسیر استفاده از الکتریسیته، سوخت های گیاهی و زیستی و انواع تکنیک ها به کار گرفته شده اند. اما به تازگی متخصصان چشم بادامی راهی نوین یافته اند، استفاده از جلبک های خوراکی به جای سوخت های فسیلی!
چند سالی است که استفاده از سوخت های زیستی به عنوان جایگزینی برای سوخت های فسیلی مطرح شده است. اما دشواری تولید در کنار هزینه بالا باعث شده تا این گزینه نتواند برای دراز مدت مورد استقبال دولتمردان قرار گیرد.
حال، کارشناسان لابراتوآر معماری زیستی از شرق دور انتخاب تازه ای را پیش روی جهانیان قرار داده اند. استفاده از جلبک های خوراکی دریایی برای تولید سوخت زیستی. از آنجایی که این جلبک ها در زیر سطح آب به صورت خودرو رشد می کنند، هیچ نیازی به روند کاشت و داشت و برداشت نداشته و هیچ لزومی به استفاده از کودهای شیمیایی، آفت کش یا حتی آبیاری و نیروی انسانی برای رسیدگی ندارند!
تنها کافی است تا از علم و دانش شیمی کمک گرفته و از این جلبک های بی زبان اتانول برداشت کنیم. متاسفانه، دشواری کار در همین جاست، چرا که قند موجود در ساختارهای این گیاه دریایی بسیار مرموز و عجیب است. و از آنجایی که هیچ میکروب صنعتی وجود ندارد تا قادر به شکستن ترکیبات قندی و تبدیل آن به مواد اولیه برای تولید سوخت باشد، کار گره خورده است.
با این وجود نتیجه همکاری متخصصان شرق و غرب باعث شده تا نهایتاً در آزمایشگاه های دانشگاه جرج واشنگتن در سیاتل واقع در ایالات متحده، دانشمندان میکروب صنعتی پرورش دهند که قادر به هضم قند و تولید اتانول از این جلبک های دوست داشتنی باشد.
این باکتری که اشرشیا کولی (Escherichia coli) نام دارد، می تواند در دمای ۲۵ درجه سانتی گراد قند طبیعی موجود در گیاه جلبک را شکسته تا ما بتوانیم از ماحصل کار، سوخت بگیریم. یکی از مهمترین مزیت های این باکتری، کارکرد آن در دمای محیط است. بدین ترتیب نیاز نیست تا هزینه ای جداگانه برای ایجاد محیط مناسب این باکتری صرف شود.
جالب تر از این روند خارق العاده شیمیایی که از دریا به پمپ های سوخت ختم خواهد شد، آمار و ارقام تحلیلی مجله ساینتیفیک امریکن (Scientific American) است. به نقل از این نشریه علمی تنها در ایالات متحده می توان در کمتر از یک درصد آب های سرزمینی، بیش از یک درصد سوخت مورد نیاز خودروی شهروندان امریکایی را تامین نمود.
خوب این بدان معنی نیست که همین فردا جلبک ها از باک خودروی شما سر در می آورند، اما جذابیت این آمار و ارقام می تواند سیاستمداران و قانونگذاران را ترغیب نماید تا نگاه نافذتری به این جلبک های چشم و گوش بسته داشته باشند!
پرفسور حسابی 
