شیمی پیام نور
گزارش کار اصول تصفیه آب اندازه گیری کلـــرید داخل آب   برای مشاهده بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید.  

گزارش کار اصول تصفیه آب - اندازه گیری کلـــرید داخل آب

شنبه 5 آذر 1390

گزارش کار اصول تصفیه آب

اندازه گیری کلـــرید داخل آب

 

برای مشاهده بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید.

 

برای تعیین میزان کلر در آب در آزمایشگاه از روش موهر استفاده می شود.

روش Mohr :

در اين طريقه نيترات نقره با كلرورهاي محلول در آب تركيب شده و رسوب سفيدرنگي ايجاد مي نمايد.

براي تشخيص خاتمه فعل و انفعالات از انديكاتور كرومات پتاسيم استفاده مي شود ، بدين ترتيب كه به محض تمام شدن يون كلرور ، مقداري از يون كرومات با نقره محلول تركيب شده و بر طبق واكنش زير توليد رسوب آجري رنگ مي نمايد.

 

Ag+ + CrO4 2- à Ag2CrO4

اين آزمايش معمولاً بر روي آبهائي كه pH‌ آن ها بين 7 و 8 است صورت مي گيرد ، در غير اين صورت اگر pH بيش از تعداد ذكر شده باشد نقره به صورت ئيدرات رسوب مي كند . در pH پايين تر مقداري از يون كرومات به يون دي كرومات تبديل مي شود .

همچنين مقدار انديكاتور اضافه شده بايستي محدود باشد . در صورتيكه مقدار كرومات بيش تري افزوده شود رنگ تيتراسيون زود ظاهر گرديد و باعث اشتباه در عمل مي گردد .

ميكروارگانيسم هاي آب تغييري حاصل نگردد . براي مثال ، باقي مانده كلر تركيبي كه يك گندزدايي ضعيفي است ، در مقايسه با كلر باقي مانده آزاد به غلظت و زمان تماس بيش تري نياز دارد تا ميكروارگانيسم هاي آب را از بين ببرد . بنابراين ، هنگامي كه زمان تماس ميان نقطه افزايش كلر به آب و محل معروف آن كوتاه است ( براي مثال ، 10 دقيقه ) فقط كلر باقي مانده اثر گندزدايي مؤثر ايجاد مي كند . رانستن زمان تماس و نوع كلر باقي مانده براي رسيدن به غلظت كافي كلر خيلي مهم است .


pH

چون نسبت اسيد هيپوكلرو به يون هيپوكلريت بستگي به pH دارد بنابراين pH بر عمل گندزدائي با افزايش بيشتر كلر به آب مقدار كلر باقي مانده واقعي كاهش مي يابد زيرا كه كلر بعضي از تركيبات كلر آلي و آمونياك را اكسيد مي نمايد ( ميان نقطه 3 و 4 ) ، همچنين كلر اضافي مقداري از منوكلرآمين را به دي كلرآمين ، NHCl4 ، و تري كلر آمين ، NCl3 تبديل مي نمايد .
با افزايش كلر اضافي مقدار كلر آمين ها به حداقل مي رسد كه بعد از آن به نقطه اي مي رسيم ( نقطه شكست كلر ) كه كلر اضافي توليد كلر باقي مانده آزاد مي كند . ( مقدار كلر باقي مانده آزاد بعد از نقطه شكست بايد از 85% تا 90% كلر باقي مانده تمام آب باشد . و بقيه 10% تا 15% كلر باقي مانده تركيبي ، شامل دي كلرآمين ها ، تري كلر آمين ها و تركيبات كلر آلي مي باشد .


مواد موجود در آب

اثر گندزدائي كلر فقط بعد از تماس ارگانيسم ها با كلر مؤثر است . كدورت ، ذرات ريز و ساير ناخالصيهاي معلق در آب ، مانع تماس كافي ارگانيسم ها با كلر شده و آن ها در برابر اثر كشندگي كلر حفظ مي نمايد . بنابراين براي كلرزني مؤثر ، كدورت بايد تا حداكثر ممكن به وسيله مراحل مختلف تصفيه ، مانند انعقاد ، تجمع ذرات و صاف كردن ، كاهش يابد .

تركيب مواد آلي و آمونياك آب با كلر منجر به تشكيل كلر باقي مانده تركيبي كمتر مؤثر شود كه غلظت آن ها در آب عامل مهمي در تعيين مقدار كلر است .