سلام دوستان

این سایت مدتی هست که فعالیت ندارد.

دوستانی که تمایل به همکاری دارند میتونن با بنده در تماس باشند.

فعالیت در سایت به صورت داوطلبانه و خیرخواهانه هست.

اگر دوستان برنامه ای برای فروش جزوه ای داشته باشند باهاشون همکاری می شود و کل مبلغ به حساب خودشون می رود.

در صورت فعالیت می شود گواهی فعالیت از دانشکده شیمی براشون تهیه کنم.

موفق باشید.

جهت ارتباط با بنده میتوانید آیدی زیر را در هر برنامه ای(تلگرام، اینستاگرامو...) جستجو کنید.

@mmoeine

با احترام

محمد معین ابراهیم زاده قمی

خودکشی سلول‌های سرطانی با نانوذرات مغناطیسی

پژوهشگران دانشگاه لوند با تحریک لیزوزوم‌های سلول سرطانی آنها را وادار کردند که خود را از بین ببرند. برای این کار نانوذرات اکسید آهن وارد سلول سرطانی شده و با اعمال میدان مغناطیسی، موجب حرکت نانوذرات می‌شوند؛ چرخش نانوذرات موجب تحریک لیزوزوم‌ها شده و تحریک سلولی انجام می‌شود. با این تحریک لیزوزوم سلول سرطانی شروع به از بین بردن خود سلول می‌کند.
شیمی‌درمانی معمولاً روی تمام سلول‌ها، سرطانی و سالم، تأثیر می‌گذارد، بنابراین اثرات جانبی آن بسیار زیاد است. در رادیوتراپی نیز بافت‌های سالم اطراف سلول‌های سرطانی نیز دچار مشکل می‌شوند. اما در این روش تنها به سلول سرطانی حمله می‌شود.
بیش از این نیز از نانوذرات مغناطیسی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده شده بود؛ اما در تمامی آنها فرآیند گرم شدن موجب از بین بردن سلول‌ها می‌شده است. گرم شدن موجب التهاب بافت شده و ممکن است سلول‌های سالم اطراف را نیز تحت تاثیر قرار دهد. اما در روش جدید، نانوذرات به صورت کنترل شده به چرخش در می‌‌آیند و سلول‌های سرطانی به وسیله ی لیزوزوم‌ها از بین می‌‌روند.
هر چند این روش برای درمان سرطان ابداع شده اما می‌تواند کاربردهای گوناگونی داشته باشد؛ برای مثال می‌‌توان از آن برای درمان برخی بیماری‌هایی نظیر دیابت نوع یک که منشاء‌ آن ها سیستم ایمنی بدن است، استفاده کرد.

نانو ذرات نقره یکی از پرکاربردترین ذرات در حوزه نانو پس از نانو لوله های کربنی محسوب می شوند. خواص منحصر به فرد از نقره در مقیاس نانو نظیر بازدهی بالا، تاثیر سریع، غیرسمی بودن، غیرمحرک برای بدن، غیر حساسیت زا، قابلیت تحمل شرایط مختلف، آب دوست بودن، سازگاری با محیط زیست، قابلیت اضافه شدن به الیاف، پلیمر، سنگ، رنگ، سرامیک و... بدون تغییر دادن خواص ماده دلیل اصلی توجه نانوذرات نقره می باشد. در فناوری نانو نقره، یون های نقره به صورت کلوئیدی در محلولی حاوی AgNPs به حالت سوسپانسیون قرار دارند که خاصیت آنتی باکتریال، آنتی فونگاس(ضدقارچ) و آنتی ویروس دارند. از AgNPs به عنوان دارو می توان در درمان بیماری های پوستی، جوش، انواع جراحات و سوختگی، بیماری های گوارشی استفاده کرد.

ساخت اسکناس غیرقابل جعل با الهام از بال پروانه 

محققان دانشگاه سیمون فریزر کلمبیای انگلستان، با الهام از طبیعت موفق به خلق تصویری قابل چاپ شده اند که جعل آن تقریبا غیرممکن است.

 استفاده از طبیعت به عنوان الهامی برای ابداعات فن سالارانه انسان «تقلیدزیستی» نام دارد و در این مورد بال های پروانه در تیررس این الهام هستند.
پروانه نر Morph از امریکای جنوبی به دلیل بال های شفاف و آبی-سبزش شهره است.
بال های این پروانه که مانند بال های طاووس نر است، دارای الگوهای پیچیده پولکی بوده که با نور تعامل دارند و رنگ های مختلف را بازمی تابانند.

این ویژگی مانند اثر انگشت منحصربه فرد است و محققان دانشگاه سیمون فریز دریافتند که از رنگ های سبز و آبی می توان برای نانواپتیک استفاده کرد.
پروانه Morph به عنوان مدلی برای یک پروژه ضدجعل بسیار جاه طلبانه به کار می ر ود.
«کمپانی امنیتی نانوتک» در ونکوور گواهی اعتباری این فناوری را صادر کرده است.
پدیده ای که دانشمندان به کار برده اند، به شیوه ای که تعدادی از حیوانات شامل طاووس های نر برای تولید رنگ های سوسوزننده استفاده می کنند، شباهت دارد.
به جای استفاده از پروتئین و دیگر مواد شیمیایی برای تولید رنگ، پرها یا پولک های این موجود با نور بازی می کنند و از حفره های بسیار ریز که طول موج های مختلف یا رنگ های مختلف را منعکس می کند، استفاده می کنند.
پروانه این کار را با پولک های پیچیده بر روی بالهایش انجام می دهد که آبی و سبز سوسوزننده را تولید می کند.
تصویر امنیتی چاپ شده دانشمندان بر روی هر سطحی از جمله پلاستیک، سلول های خوشیدی، پارچه ها و کاغذ قابل چاپ است و همچنین می توان آ ن را بر روی قرص ها و کپسول ها برای اطمینان از واقعی بودن این داروها چاپ کرد.

تصویر چاپ شده بر روی داروها و قرص ها شامل رنگ ها یا رنگدانه نیست و دارو قابل تغییر نیست.
جعل کردن این فناوری بعید است زیرا این تصویر به دلیل تجهیزات موردنیاز برای مهندسی معکوس بسیار دشوار و هزینه بر است. تصویر خلق شده از هر تصویر دیگری که توسط فناوری دیگر ایجاد شود، شفاف تر است.
دانشمندان از فناوری نانواپتیک برای خلق این تصویر بهره بردند. می توان از نانواپتیک برای چاپ تصاویر بدون استفاده از جوهر یا رنگ استفاده کرد.
دانشمندان سیمون فریزی پلات های الگوبندی شده بال های پروانه مزبور را برای مشاهده چگونگی تعامل آن ها با نور ورودی، مطالعه کردند.
این حقه برای ایجاد آرایه های نانوحفره مصنوعی به کار رفت که سازه های مشابه رنگین کمانی را با ساختارهای ساده تر تولید می کنند. بدین ترتیب، محققان توانستند میلیاردها نانوحفره را ایجاد کنند.
آن ها رنگ ها را با تغییر هندسه آرایه این نانوحفره ها تنظیم کردند.
دانشمندان از شیوه ای شبیه به تولید تراشه های رایانه ای موسوم به «لیتوگرافی پرتو الکترونی» برای تولید الگوهای برجسته نانوحفره بر روی کوارتز یا سلیکون استفاده کردند.
محققان در مقیاس نانومتر کار کردند؛ یک نانومتر صدها برابر کوچک تر از حتی ریزترین سلول باکتریایی اس.
قطر حفره ها از ۵۰ تا ۳۰۰ نانومتر بود و فضای ۳۰۰ تا ۶۰۰ نانومتری آن ها را از هم جدا می کرد.
این فرایند از چند ساعت تا دو روز برای تولید نقاب یا الگوی برجسته طول می کشد و این مدت زمان بسته به اندازه نقاب و تعداد سازه هاست.
پس از برجسته سازی، فرایند دوم تصویر را بر روی نیکل رشد می دهد که از آن جا می توان آن را به هر ماده ای انتقال داد.
به گفته لندراک یکی از دانشمندان حاضر در این پروژه، منطقی ترین کاربرد برای این فناوری ابزار ضدجعل کننده بر روی اسکناس های بانکی است.
یک تصویر نانواپتیک می تواند روی کاغذ اندودشده چاپ شود، اما بسیاری از کشورها شامل کانادا و استرالیا به پلاستیک های پلیمری برای اسکناس های بانکی شان رجوع کرده اند که اغلب دریافت کننده تصاویر نانواپتیک هستند.
این اسکناس ها بسیار بیشتر از پول رایج کاغذی ایالات متحده امریکاست و جعل کردن آن ها بسیار دشوارتر است.
از آن جا که این کمپانی هنوز محصول خود را تجاری سازی نکرده، هیچ کشوری آن را در اختیار ندارد

ساخت اسکناس غیرقابل جعل با الهام از بال پروانه 

محققان دانشگاه سیمون فریزر کلمبیای انگلستان، با الهام از طبیعت موفق به خلق تصویری قابل چاپ شده اند که جعل آن تقریبا غیرممکن است.

 استفاده از طبیعت به عنوان الهامی برای ابداعات فن سالارانه انسان «تقلیدزیستی» نام دارد و در این مورد بال های پروانه در تیررس این الهام هستند.
پروانه نر Morph از امریکای جنوبی به دلیل بال های شفاف و آبی-سبزش شهره است.
بال های این پروانه که مانند بال های طاووس نر است، دارای الگوهای پیچیده پولکی بوده که با نور تعامل دارند و رنگ های مختلف را بازمی تابانند.
این ویژگی مانند اثر انگشت منحصربه فرد است و محققان دانشگاه سیمون فریز دریافتند که از رنگ های سبز و آبی می توان برای نانواپتیک استفاده کرد.
پروانه Morph به عنوان مدلی برای یک پروژه ضدجعل بسیار جاه طلبانه به کار می ر ود.
«کمپانی امنیتی نانوتک» در ونکوور گواهی اعتباری این فناوری را صادر کرده است.
پدیده ای که دانشمندان به کار برده اند، به شیوه ای که تعدادی از حیوانات شامل طاووس های نر برای تولید رنگ های سوسوزننده استفاده می کنند، شباهت دارد.
به جای استفاده از پروتئین و دیگر مواد شیمیایی برای تولید رنگ، پرها یا پولک های این موجود با نور بازی می کنند و از حفره های بسیار ریز که طول موج های مختلف یا رنگ های مختلف را منعکس می کند، استفاده می کنند.
پروانه این کار را با پولک های پیچیده بر روی بالهایش انجام می دهد که آبی و سبز سوسوزننده را تولید می کند.
تصویر امنیتی چاپ شده دانشمندان بر روی هر سطحی از جمله پلاستیک، سلول های خوشیدی، پارچه ها و کاغذ قابل چاپ است و همچنین می توان آ ن را بر روی قرص ها و کپسول ها برای اطمینان از واقعی بودن این داروها چاپ کرد.

تصویر چاپ شده بر روی داروها و قرص ها شامل رنگ ها یا رنگدانه نیست و دارو قابل تغییر نیست.
جعل کردن این فناوری بعید است زیرا این تصویر به دلیل تجهیزات موردنیاز برای مهندسی معکوس بسیار دشوار و هزینه بر است. تصویر خلق شده از هر تصویر دیگری که توسط فناوری دیگر ایجاد شود، شفاف تر است.
دانشمندان از فناوری نانواپتیک برای خلق این تصویر بهره بردند. می توان از نانواپتیک برای چاپ تصاویر بدون استفاده از جوهر یا رنگ استفاده کرد.
دانشمندان سیمون فریزی پلات های الگوبندی شده بال های پروانه مزبور را برای مشاهده چگونگی تعامل آن ها با نور ورودی، مطالعه کردند.
این حقه برای ایجاد آرایه های نانوحفره مصنوعی به کار رفت که سازه های مشابه رنگین کمانی را با ساختارهای ساده تر تولید می کنند. بدین ترتیب، محققان توانستند میلیاردها نانوحفره را ایجاد کنند.
آن ها رنگ ها را با تغییر هندسه آرایه این نانوحفره ها تنظیم کردند.
دانشمندان از شیوه ای شبیه به تولید تراشه های رایانه ای موسوم به «لیتوگرافی پرتو الکترونی» برای تولید الگوهای برجسته نانوحفره بر روی کوارتز یا سلیکون استفاده کردند.
محققان در مقیاس نانومتر کار کردند؛ یک نانومتر صدها برابر کوچک تر از حتی ریزترین سلول باکتریایی اس.
قطر حفره ها از ۵۰ تا ۳۰۰ نانومتر بود و فضای ۳۰۰ تا ۶۰۰ نانومتری آن ها را از هم جدا می کرد.
این فرایند از چند ساعت تا دو روز برای تولید نقاب یا الگوی برجسته طول می کشد و این مدت زمان بسته به اندازه نقاب و تعداد سازه هاست.
پس از برجسته سازی، فرایند دوم تصویر را بر روی نیکل رشد می دهد که از آن جا می توان آن را به هر ماده ای انتقال داد.
به گفته لندراک یکی از دانشمندان حاضر در این پروژه، منطقی ترین کاربرد برای این فناوری ابزار ضدجعل کننده بر روی اسکناس های بانکی است.
یک تصویر نانواپتیک می تواند روی کاغذ اندودشده چاپ شود، اما بسیاری از کشورها شامل کانادا و استرالیا به پلاستیک های پلیمری برای اسکناس های بانکی شان رجوع کرده اند که اغلب دریافت کننده تصاویر نانواپتیک هستند.
این اسکناس ها بسیار بیشتر از پول رایج کاغذی ایالات متحده امریکاست و جعل کردن آن ها بسیار دشوارتر است.
از آن جا که این کمپانی هنوز محصول خود را تجاری سازی نکرده، هیچ کشوری آن را در اختیار ندارد

معرفی رشته (گرایش) نانو شیمی

معرفی گرایش نانو شیمی: در این میخواهیم معرفی برخی رشته های نانو در حوزه شیمی بپردازیم . جهت معرفی بیشتر رشته نانو شیمی پای صحبت سر کار خانم مهندس پریوش حسین پور ، رئیس هسته تحقیقاتی نانو تکنولوژی دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی امیر کبیر ( پلی تکنیک تهران ) می نشینیم.

محققان پژوهشکده علوم وفناوری نانو دانشگاه کاشان با استفاده از آب انار به عنوان کاهنده، ‏موفق به تولید نانوساختار‌های مس یدید شدند. این نوع سنتز به مواد مضر برای طبیعت کمتر نیاز ‏داشته و با مواد طبیعی موجود در آب انار موسوم به آنتوسیانین طراحی شده است.‏

مولکول آنتوسیانین که رنگدانه موجود در انار است، به جز داشتن خاصیت کاهندگی به دلیل داشتن ممانعت ‏فضایی بالا می‌تواند به عنوان سورفاکتانت نیز در سنتز نانومواد به کار رود. این مولکول با تجمع در اطراف اتم‏‌های فلز مانع از کلوخه‌ای شدن ترکیب می‌شود. همچنین در طی تولید نانوذرات، مواد مختلفی به کار می‌رود ‏که ممکن است برای محیط زیست خطرناک باشد. از این رو در این پروژه سعی شده است تا در تهیه ‏نانوذرات از ماده طبیعی استفاده شود.
‏
از جمله این نانوذرات، نانوساختارهای مس یدید است که در این تحقیقات مورد توجه بوده است. نانوساختار ‏مس یدید دارای کاربردهای گسترده‌ای از جمله کاربرد آن به عنوان کاتالیزور در سنتز فنل، آنیلین و تیوفنل‌ها از ‏آریل‎ ‎هالیدها در محلول‌های آبی است. همچنین از دیگر کاربردهای مهم این نانوساختار می‌توان به استفاده در ‏سلول‌های خورشیدی، آشکارسازهای اشعه ایکس و گاما اشاره کرد.‏

در این کار تحقیقاتی نانوساختارهای مس یدید به روش همرسوبی و با استفاده از آب انار به عنوان یک ‏کاهنده طبیعی تهیه شد. خانم فرنوش توکلی، دانشجوی کارشناسی ارشد نانوشیمی در پژوهشکده علوم ‏وفناوری نانو دانشگاه کاشان، در این رابطه توضیح داد: «با توجه به این ویژگی آب انار، در این پژوهش محلول ‏آبی نمک مس (‏II‏) با استفاده از آب انار کاهش داده شده و در ادامه نیز با افزودن پتاسیم یدید نانوساختار مس ‏یدید به دست آمد.»‏

نتایج این کار تحقیقاتی حاکی از آن است که با افزایش حجم آب انار مورد استفاده، نانوذرات ریزتری به ‏دست می‌آیند. همچنین نتایج نشان می‌دهد که قدرت کاهندگی آب انار در حد کاهنده‌های رایج شیمیایی مانند ‏سدیم سولفیت است.‏

توکلی افزود: «با توجه به کمیاب بودن بعضی از مواد شیمیایی محققان می‌توانند با جستجوی منابع این ‏مواد در طبیعت ماده مورد نیاز خود را استخراج کرده و از آن استفاده کنند. این کار هم صرفه اقتصادی دارد و ‏هم به محیط زیست آسیبی نمی‌رسد.»‏

نتایج این کار تحقیقاتی در مجله ‏Materials Letters‏ (جلد ۱۰۰، ۱ ژوئن سال ۲۰۱۳) منتشر شده است. ‏علاقمندان می‌توانند متن کامل مقاله را در صفحات ۱۳۳ الی ۱۳۶ همین شماره مشاهده نمایند.‏
منبع: nano.ir