پارچه ای که موسیقی پخش می کند!

پارچه ای که موسیقی پخش می کند! 

یک هنرمند تگزاسی با استفاده از نخ های پلی استر و قرقره های نوار کاست های قدیمی موفق به ساخت پارچه صوتی شده که در زمان مالش یک واکمن سونی بر روی سطح آن شروع به پخش موسیقی می کند.

 آلیس سانتورو، طراح صوتی این پارچه را با بافتن قرقره های کاست با نخهای پلی استر ساخته و سپس یک واکمن قدیمی سونی را به یک دستگاه خوانش پارچه صوتی تبدیل کرده که با مالش واکمن روی پارچه، موسیقی پخش می کند.

سانتورو اکنون طیفی از کراوات های ساخته شده از این پارچه صوتی را عرضه کرده که توسط خولیو سزار، طراح مستقر در منهتن دوخته شده اند.

عملکرد این پارچه صوتی به خاطر مغناطیسی بودن قرقره های نوار کاست آن است.

هنگامی که سر یک دستگاه پخش موسیقی بر روی این ماده مغناطیسی مالیده می شود، صدا تقویت می شود.

این پارچه خواص مغناطیسی خود را در طول فرآیند دوخت نگه می دارد.

سانتورو در اصل این ماده را به عنوان یک اثر هنری طراحی کرده بود اما از آن زمان در تولید کیف، لباس و اکنون کراوات هااستفاده کرده است.

نمونه های نخستین این پارچه از موسیقی برخی خواننده های مشهور آمریکایی و همچنین صدای حیات وحش برخوردار بود.

سانتورو ابتدا قصد داشت این پارچه را به شکل بافت در بیاورد اما جنس آن بسیار شل و سست بود. از این رو از یکی از دوستانش در دانشکده طراحی رودآیلند خواست تا این کار را با استفاده از نوار در یک دستگاه نساجی انجام دهد.

این پارچه برای پروژه های بزرگتر توسط یک دستگاه نساجی Dobby در کارخانه نساجی کوچکی در نیوانگلند بافته شده است.

این دستگاه نساجی از یک ماکوی خاص با قابلیت لمس نوار کاست کتاب صوتی برخوردار است.

هنگامی که رشته های با عرض ۱.۸ اینچ نوار کاست در دستگاه نساجی گره خورده و به پارچه تبدیل می شوند، حدود ۲۰ رشته به شکل یک پارچه پلی استر یک اینچی گره می خورند.

به گفته سانتورو یک سر نوار با عرض متوسط می تواند بین پنج یا شش رشته نوار را در هر زمان بگیرد.

قرقره های بزرگ نوار استفاده شده در فرآیند دوخت از نوارهای کتاب صوتی شرکتهای نزدیک گرفته شده بودند.

از آنجایی که نوارهای کتاب صوتی با یک نت ضبط می شوند، این پارچه یک صدای واضح را ایجاد کرده که با سرعت مالش دستگاه پخش بر روی آن قابل تنظیم است.

ایده این پارچه از رشته های کوچک نوار کاست بسته شده به قایقهایی که سانتورو در جوانی از آنها استفاده می کرد، الهام گرفته است.

از این نوارها برای مشاهده جهت باد استفاده می شد که به دلیل سبکی و حساس بودن آن به باد و همچنین مقاوم بودن آن مطلوب بود. وی سپس از پرچمهای رنگی بودایی های تبت الهام گرفت.

این پرچمها با مربعهای رنگین پارچه نخی که تصاویری از مانتراها یا صداهای مقدس روی آنها نقش بسته ساخته شده اند. آنها در محیط باز آویزان شده و در اثر وزش باد از میان آنها صدای درونی شان فعال می شود.

سانتورو همچنین به عنوان یک اثر هنری از این پارچه به ساخت بادبانهای قایق نیز پرداخته است